در این زمانه فقر و غنا ، درد و بلا
آه را باید جست ، عیش را باید شست
دیدگان را آبیاری کرد ز اشک
پاهاشان عریان است
تیغ های حسرت کاشته ایم در هر جا
تا به کی آرمیدن و خفتن در لاک خیال
بسته پیوندی عمیق با کاستی
آری آدمیّت گم شده است
